Þú öskrar,
ÁI ÞETTA ER VONT!
Þú spyrð,
Afhverju ég
Þú segir,
Ég mun aldrei aftur upplifa hamingju!
Tárin streyma úr endalausri uppsprettu augnhvarmanna og þú leggst niður í gólfið.
Hjálpiði mér!
Geriði það hjálpiði mér!
En samkenndin dugar ekki, faðmlögin virka ekki, orð okkar gangnslaus.
Þú verður að bíða, þar til fiðrildin missa máttinn og leysast upp.
